به گزارش اخبار موسیقی واوموزیک در دوره‌های گذشته جشنواره موسیقی فجر،
بلیت کنسرت‌های تلفیقی و کلاسیک پس از کنسرت‌های پاپ بدون استثناء به اتمام می‌رسید.
نوربخش دبیر جشنواره موسیقی فجر خود در دوره گذشته صراحتا گفت
که نگران گوش های مخاطبان موسیقی است
که هر روز به آواها و نواهایی عادت می‌کند که در چهارچوب قواعد موسیقی جایی ندارد.
ذائقه مخاطبان به شکلی تغییر کرده که مورد پسند بزرگان موسیقی نیست.
حالا در سی و سومین جشنواره موسیقی فجر همه چیز تغییر کرده است.
وقتی پنجشنبه پنجم دی ماه گروه «گره» آن لحظه مهم را رقم زد،
همه متوجه شدند که دیگر موسیقی و مخاطبان آن راهی جدید را آغاز کردند.
در سال‌های گذشته همیشه از اجراهای بخش پاپ جشنواره موسیقی فجر که به بخش جنبی معروف بود
به عنوان منبع درآمد اصلی این رویداد موسیقایی یاد می‌شد.
این شاید خبر خوشی برای بزرگان موسیقی کلاسیک و گروه های تلفیقی باشد
که دغدغه کم شنیده شدن کارهایشان را داشتند و نگران آینده سبک های موسیقی‌شان بودند.
حالا وقتی سایت های مربوطه را در بخش جشنواره می‌بینیم،
بسیاری از صندلی های کنسرت‌های تلفیقی و کلاسیک رنگ قرمز را که نشانه فروخته شده است، دارند.
گروه «گره» رکورد فروش را در همان ساعات ابتدایی بلیت فروشی زد.
آن ها تنها یک ساعت پس از آغاز بلیت فروشی جشنواره
تمام بلیت های خود را در دستان طرفدارانشان می دیدند.
ارکستر پارس به رهبری ناصر نظر، اجرای گروه دال تا این لحظه بلیت‌هایشان به اتمام رسیده است.
اجرای کر فلوت تهران به رهبری فیروزه نوایی هم در آستانه سولداوت (اتمام فروش بلیت) قرار دارد.
از همه این‌ها عجیب تر این است
که کنسرت های پاپ کم‌فروش‌ترین قسمت جشنواره تا این لحظه بوده است.
همین رکوردی که الان در دست گروه های تلفیقی و کلاسیک است،
سال گذشته در دست گروه های پاپ بود.
حامد همایون که پارسال چهار سانس اجرا داشت
و همه بلیت هایش در روز های ابتدایی به فروش رفت،
امسال در دو سانس اجرا دارد و با گذشت یک هفته از آغاز بلیت فروشی،
هنوز صندلی خالی برای فروش بلیت دارد.
از آن عجیب تر این است که چند اجرای بخش پاپ حتی یک بلیت هم نفروخته‌اند!
این در حالی است که در میان خوانندگان پاپ اسامی شناخته شده ای دیده می شوند
و کسانی حضور دارند که خود رکورد دار فروش بلیت کنسرت هستند.
خوانندگانی که در این جشنواره هر کدام دو سانس اجرا دارند
تا این لحظه بیش از یک سوم تا نیمی از بلیت‌هایشان به فروش نرفته است.
این اتفاق مهم گویای آن است که در کیفیت اجراهای کنسرت های پاپ کمبودهایی شکل گرفته است
که منجر به ریزش مخاطب در این بخش شده است.
البته این نکته هم قابل ذکر است که برخی از اجراهای تلفیقی و کلاسیک
در سالن هایی است که گنجایششان کمتر از گنجایش سالن گروه های پاپ است.
