امروزه در پناه علم و فناوری مواردی که در آن از مصالح چوبی استفاده شده و ساخت مصنوعات متنوع و چند سازه ای چوبی در طی دهه های اخیر پیشرفت زیادی داشته است. با این وجود روی روشهای حفظ ظرافت این مصنوعات در محیط نصب در بین دست اندرکاران تولید مصنوعات چوب و ترویج موارد مراقبت از اقلام چوبی در فضای زیست محیطی به ویژه در جوامع جهان سوم، بسیار کم کار شده است.
در نتیجه عدم وجود آگاهی و شناخت کافی از این صنعت عامل عمده کوتاهی عمر مفید فرآورده های چوب در این جوامع میباشد. این ماده طبیعی به لحاظ تنوع کاربردی که دارد در برخی از موارد به دلیل داشتن یک سری از مشکلات کاربردی مانند تخریب زیستی، تغییر ابعاد در برابر تغییرات رطوبتی هو و تأثیر پذیری از اشعه ماورای بنفش خورشید به صورت محدود مورد استفاده قرار می گیرد. متخصصین برای بهبود خواص مزبور از شیوه های متعددی از جمله آغشتن چوب به مواد سمی، استفاده از پوشش های بی رنگ یا رنگی برای محدود کردن جذب و دفع رطوبت و مقابله با اشعه خورشید استفاده نموده اند.
ترمووود
علیرغم آثار مثبت این روشها و مواد، بسیاری از شیوه ها به دلیل آلایندگی محدود، ممنوع و یا حذف شده اند. بدین سبب گرایش به سوی روش هایی است که به کمک آنها بتوان چوب را بدون ایجاد آثاری زیانبار بر روی طبیعت تیمار کرد.اصلاح چوب به این معنی است که با استفاده از مواد و روش هایی که آثار مخربی بر محیط زیست نداشته باشند و یا به عبارتی دوستدار طبیعت باشند، خواص چوب را برای بسیاری از کاربردها بهبود بخشید.اصلاح چوب با شیوه های مختلفی اعم از شیمیایی، گرمایی، مکانیکی و آنزیمی انجام می شود.اصلاح گرمایی یا حرارتی به دلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی و سهولت کاربرد طرفداران بسیاری را به ویژه در اروپا پیدا کرده است، به نحوی که صنایع جدیدی نیز احداث و به بهره برداری رسیده اند. تقریباً همیشه برای بشر روشن بوده است که سوزاندن سطح چوب در آتش، آن را برای استفاده در فضای بیرونی مقاوم‌تر می‌کند و از دوران باستان از این روش برای افزایش مقاومت چوب‌هایی که در معرض شرایط آب و هوایی بیرونی قرار داشته‌اند استفاده می‌شده است. مطالعه علمی تیمار حرارتی چوب اولین بار در دهه 1930 انجام گرفت. گسترده‌ترین و کامل‌ترین پژوهش‌ها را انجمن ترمووود فنلاند انجام داد. در نتیجه‌ی این تحقیقات انجمن ترمووود فنلاند روشی برای تیمار حرارتی چوب ابداع نمود که با نام ترمووود شناخته می‌شود. انجمن ترمووود فنلاند با همکاری صنایع محصولات چوبی فنلاند فرایند تیمار حرارتی چوب را در مقیاس صنعتی توسعه داده و مجوز اجرای فرایند ترمووود را به شرکت‌های عضو می‌دهد. ترمووود یا ترمو چوب حاصل فرآیند خشک کردن چوب با حرارت 230 درجه سانتی گراد در معرض بخار آب و گردش هوا میباشد. در این فرآیند مغز چوب یا داخلی‌ترین قسمت چوب به دمایی بین 185 تا 215 درجه سانتی گراد می‌رسد. بسته به ضخامت ، رطوبت اولیه و گونه چوبی که تحت این فرآیند قرار می‌گیرد، پس از رسیدن مغز چوب به این ، دما ، میزان حرارت به مدت 2 تا 3 ساعت ثابت می‌ماند. استفاده از بخار در فرآیند ترمووود ویژگی‌های شیمیایی چوب را تغییر می‌دهد. در نتیجه فرایند ترمووود رنگ چوب تیره می‌گردد و توزیع رطوبت در چوب یک‌نواخت می‌شود و خاصیت عایق حرارتی آن نیز بهبود می یابد. در تیمار حرارتی ترمووود ، چوب در مقابل پوسیدگی مقاوم می گردد و به علاوه بیش‌تر خصوصیات نامطلوب چوب تا حد زیادی از بین می‌روند. دمای بالایی که به چوب اعمال می‌شود باعث تجزیه اسیدها و خروج عمده رزین چوب و شکسته شدن زنجیره های سلولزی آن می‌شود و محیط را برای رشد ریز ارگانیسم‌ها ، حشرات ، انواع قارچ و کپک نامناسب می‌سازد. در فرآیند ترمووود کردن چوب ، ابتدا در اولین مرحله با اعمال گرمای بالا رطوبت چوب به صفر می‌رسد و در آخرین مرحله با رطوبت را به حدود 4 تا 6 درصد میرسانیم. حاصل این رطوبت‌دهی نهایی افزایش مقاومت چوب در برابر تاب برداشتن، تغییر ابعاد و جا به جا شدن است.
