دانلود آهنگ جدید

آلبوم موسیقی متن فصل دوم سریال بازی تاج و تخت Game Of Thrones اثر رامین جوادی

آهنگسازی این سریال محبوب و پرطرفدار توسط رامین جوادی Ramin Djawadi انجام شده است.

او بخوبی توانسه حس و حال سریال را به بیننده منتقل کند.

بازی تاج‌ و تخت یک مجموعه تلویزیونی آمریکایی به سبک خیال‌پردازی حماسی است.

این مجموعه برگرفته از پرفروش‌ترین مجموعه داستان‌های فانتزی جرج آر. آر. مارتین یعنی ترانه یخ و آتش است.

فرگوس آرکت، مدیر عامل استودیو آبسیدین در مصاحبه اخیر خود در مورد پیشنهاد ساخت بازی Game of Thrones از سوی الکترونیک آرتز در سال 2005 گفت.

این مجموعه برگرفته از پرفروش‌ترین مجموعه داستان‌های فانتزی یعنی ترانه یخ و آتش است.

نخستین کتاب این مجموعه بازی تاج‌وتخت نام دارد. فیلم‌برداری مجموعه در کارگاه ضبط فیلم پینت هال بلفاست و همچنین در مالت، کرواسی، ایسلند و مراکش انجام گرفته‌است.

پخش فصل ششم از 17 آوریل 2016 آغاز شد، و در 26 ژوئن 2016 به پایان رسید.

سریال برای فصل هفتم نیز تمدید شد که از 16 ژوئیه 2017 پخش آن آغاز شد.

سریال با فصل هشتم در شش قسمت سال 2018 پایان می‌یابد.

افتخارات سریال بازی تاج و تخت

این سریال تاکنون نامزد و برنده? بسیاری از جوایز شده‌ است.

پیتر دینکلیج نیز برای بازی در نقش تیریون لنیستر موفق به دریافت دو جایزه شد.

• جایزه امی بهترین بازیگر نقش مکمل مرد
• جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

مدیر نوآوری آنگوس وال و همکارانش موفق به دریافت جایزه امی برای بهترین تیتراژ اصلی برای این مجموعه در سال 2011 شدند.

این تیتراژ یک نقشه? سه‌بعدی است از دنیای خیالی داستان را در نمای داخل یک کره که توسط یک خورشید که خودش درون یک اسطرلاب قرار دارد روشن می‌شود.

در حالی که دوربین بر روی زمین حرکت می‌کند تا به مناطقی برسد که اتفاقات این قسمت داستان در آن‌ها رخ می‌دهند؛ چرخ‌دنده‌هایی با مکانیزم پیچیده ساختمان‌ها و سازه‌های شهر را از زمین بیرون آورده و سر هم می‌کنند.

همزمان به‌ همراه پخش موسیقی ابتدای فیلم، نام بازیگران اصلی و دست‌اندرکاران مهم نمایان می‌شود.

این تیتراژ بعد از حدود 1 و نیم دقیقه با نوشتن عنوان مجموعه، نویسندگان و کارگردان به پایان می‌رسد.

موسیقی تیتراژ این سریال توسط رامین جوادی به آلمانی: Ramin Djawadi ساخته شده است.

دانلود موسیقی متن فصل دوم گیم آف ترونز از واوموزیک

آلبوم موسیقی متن فصل چهارم سریال بازی تاج و تخت Game Of Thrones اثر رامین جوادی

بازی تاج‌ و تخت یک مجموعه تلویزیونی آمریکایی به سبک خیال‌پردازی حماسی است.

که توسط دیوید بنیاف و دی. بی. وایس برای شبکه اچ‌بی‌او ساخته شده‌ است.

این مجموعه برگرفته از پرفروش‌ترین مجموعه داستان‌های فانتزی جرج آر. آر. مارتین یعنی ترانه یخ و آتش است.

نخستین کتاب این مجموعه بازی تاج و تخت نام دارد.

فیلم‌برداری مجموعه در کارگاه ضبط فیلم پینت هال بلفاست و همچنین در مالت، کرواسی، ایسلند و مراکش انجام گرفته‌است.

بازی تاج‌ و تخت رکورد دار تعداد بیننده در شبکه HBO است و در کشورهای مختلف طرفداران زیادی دارد.

این سریال تاکنون نامزد و برنده? بسیاری از جوایز شده‌ است که از میان آن‌ها می‌توان به:

- نامزدی جایزه امی بهترین سریال درام

- یک نامزدی جایزه گلدن گلوب برای بهترین سریال تلویزیونی درام

- نامزدی جایزه? هوگو برای بهترین نمایش درام

تیتراژ سریال بازی تاج‌ و تخت

تیتراژ سریال بازی تاج‌ و تخت توسط استودیوی تولید الاستیک برای شبکه اچ‌ بی‌ او ساخته شده‌ است.

مدیر نوآوری آنگوس وال و همکارانش موفق به دریافت جایزه امی برای بهترین تیتراژ اصلی برای این مجموعه در سال 2011 شدند.

این تیتراژ یک نقشه? سه‌بعدی از دنیای خیالی داستان را در نمای داخل یک کره که توسط یک خورشید (که خودش درون یک اسطرلاب قرار دارد) روشن می‌شود، به تصویر می‌کشد.

در حالی که دوربین بر روی زمین حرکت می‌کند تا به مناطقی برسد که اتفاقات این قسمت داستان در آن‌ها رخ می‌دهند،

چرخ‌دنده‌هایی با مکانیزم پیچیده ساختمان‌ها و سازه‌های شهر را از زمین بیرون آورده و سر هم می‌کنند.

همزمان به‌ همراه پخش موسیقی ابتدای فیلم، نام بازیگران اصلی و دست‌اندرکاران مهم نمایان می‌شود.

این تیتراژ بعد از حدود 1 و نیم دقیقه با نوشتن عنوان مجموعه، نویسندگان و کارگردان به پایان می‌رسد.

موسیقی تیتراژ این سریال توسط رامین جوادی (به آلمانی: Ramin Djawadi) ساخته شده است.

در دهه های اخیر نسلی را دیدیم که آموزش آواز را جدی گرفتند و بسیار موفق شدند.

اولین دلیل رجحان ستارگان نسل دوم موسیقی پاپ بر نسل اول، به رشد بالای مصرف تکنولوژی های ارتباطی باز می گردد.

طبق آمارها و داده های موجود در تحقیقی با عنوان «نگاه راهبردی به سبک زندگی» که از سوی محمد فاضلی و نفیسه رضایی صورت گرفته است.

در سال 1382 که هنوز وسایل دیجیتال پخش موسیقی فراگیر نشده بود آنهایی که ضبط صوت داشتند به طور میانگین 96 دقیقه موسیقی گوش می دادند.

در آن سال سرانه مصرف موسیقی 51 دقیقه بود.

چهار سال بعد تحقیقی دیگر درباره مصرف موسیقی به یک ساعت و 46 دقیقه رسیده بود و 88?5 درصد مصرف کننده بالقوه موسیقی بودند

که از این تعداد 33?1 درصد گه گاهی به موسیقی گوش می دادند و 46?9 درصد مخاطب دائمی موسیقی بودند.

روی خط مد

موسیقی پاپ، به دلیل فراگیری در بین عموم مردم، می تواند سلیقه ای را تبدیل به مد کند

و عوامل اجرایی آن، از خواننده تا آهنگساز و ترانه سرا، هر کدام شبکه ای از یک برند شوند و نبض سلیقه مخاطب را به دست گیرند.

نسلی که در دهه 80 وارد این سبک موسیقی شد- برخلاف غالب دهه هفتادی ها که کت و شلوارپوش و شیک و اتوکشیده بودند

و آداب و ادای خاصی برای ارایه آثارشان نداشتند- از ویترین شیک و جذاب تری برخوردار بودند.

منطق مصرف گرایی با کمال گرایی خوانندگان پاپ دهه 70 هم خوانی نداشت

و اغلب آنها را که نه صدای منحصر به فردی داشتند و نه تیپ مخصوصی، به حاشیه راند.

نسل دوم موسیقی پاپ ایران پس از انقلاب نسبت به نسل اول رفتار مردم پسندتری داشتند

و هرکدام از خوانندگان، آهنگسازان و ترانه سرایان این موسیقی به یک برند تبدیل شدند.

آموزش آواز پاپ

این نسل به نوعی سعی می کرد آداب و رفتار فرهنگی موسیقی پاپ را به جا آورد.

نحوه ارایه خود و آثارشان را به خوبی می دانست و خصصوصیتی را به ویژگی رفتاری بدل می کرد.

از رضا صادقی گرفته که مشکی پوش بود تا مرتضی پاشایی که از ویژگی های ظاهری ای که بیماری سرطان به او تحمیل کرده بود

برای خودشان به یک تیپ شخصی رسیدند.

بسیاری از هواداران پاشایی شاید پس از مرگ او آهنگ هایش را کمتر گوش دادند و طبق آمارها آلبوم آخرش فروش کمی داشت.

ولی همچنان دنبال روی سنت ظاهری پاشایی هستند.

از دیگر کسانی که تیپ ظاهری و رفتاری اش در جذب هوادار نقش مهمی داشت، رضا یزدانی است.

این خواننده موسیقی پاپ با موهای فر بلند، اورکت چرم، کمربند سگک دارد و ایستاده گیتار نواختن، خود را «سلطان راک» ایران معرفی کرد.

او سال گذشته با یک اورکت چرم قهوه ای که آستین هایی از مخمل قهوه ای و سرآستین هایی از چرم داشت

در استرالیا کنسرتی اجرا کرد که عکس های آن در فضای مجازی سر و صداهای زیادی داشت.

با وجود آنکه اندک کارشناسان موسیقی ای که داخل کشور داریم،

نسبتی میان موسیقی یزدانی و سبک راک قائل نیستند

و تنها اذعان کرده اند که گاهی چیزی شبیه به راک در موسیقی یزدانی می توان شنید.

اما همین مساله حفظ تیپ و خش صدا، یزدانی را در نگاه هوادارانش به راکر ایران تبدیل کرده است.

آموزش آواز

یزدانی در دو سال اخیر گفت و گوهای جنجالی بسیاری درباره خودش انجام داده است.

از جمله آنکه گفته جز او کسی نمی تواند جای صدای فرهاد مهراد را در فیلم های مسعود کیمیایی پرکند.

اما یکی از تاریخی ترین مصاحبه های او به 18 آبان سال گذشته باز می گردد.

او که سال ها خود را تنها مولف سبک راک ایران می دانست

در این مصاحبه نسبت به گفته های پیشینش کمی نرمش به خرج داد

و گفت: «من در اصل خواننده پاپ- راک هستم.

چون در آلبوم هایم هم کار پاپ دارم هم راک و هم پاپ-راک.

گاهی هم سمت سافت راک و فلامینگو می روم.

در اصل من در آلبوم هایم همه نوع سبکی دارم.»

او همچنین درباره اجرای خود می گوید:

«در ایران هیچ کس پرفورمنس من را روی صحنه ندارد.»

چنانچه رضا یزدانی گواه این ماجراست.

آموزشگاه موسیقی

مساله موسیقی پاپ تنها بر سر کیفیت موسیقی نیست و ظاهر و تیپ و ادعا هم مهم است.

از خوانندگان دیگری که در زمینه تیپ و ارایه، صاحب سبک است می توان به امیر تتلو اشاره کرد.

به طوری که او این روزها لباس های سبک تتلویی را به قیمت گزاف در یکی از پاساژهای تهران به فروش می رساند.

رحیم معینی کرمانشاهی، سیامک رفیعی، شیدا جاهد و… از چهره‌های حوزه موسیقی هستند که در سال 1394 از دنیا رفتند.

آواز و صدای ساز یک موزیسین هرگز از خاطر مخاطبان موسیقی فراموش نخواهد شد، از این رو ضایع? از دست دادن یک موسیقیدان بسیار تلخ و ناگوار است.

جامعه موسیقی ایران همچنان حقیقت تلخ مرگ بزرگانی نظیر محمدرضا لطفی، سیمین بهبهانی، جلیل شهناز، نیما وارسته، مرتضی پاشایی و دیگر یادگاران این عرصه را به فراموشی نسپرده که در سال 94 نیز، از دست دادن جمعی نام‌آشنا از اهالی موسیقی، بارها لباس غم بر تن این جامعه پوشاند. با نزدیک شدن به فصل بهار و ایام شادی‌آور عید نوروز، کاملاً به جاست اگر از یاد و خاطر بزرگانی که در سال‌های آتی در کنار موسیقی کشورمان نخواهند بود، تجلیل شود و با مروری بر خاطرات این عزیزان، فریضه قدرشناسی اجابت گردد. متأسفانه تعداد افرادی که جامعه موسیقی در سال 94 از دست داده، بسیار بیشتر از تعداد انگشتان دست است اما در این مطلب، به علت محدودیت در نوشتار، تنها به نام 10 تن از درگذشتگان سال 94 در عرصه موسیقی اشاره خواهد شد.

رحیم معینی کرمانشاهی

معینی کرمانشاهی فرزند “کریم خان معینی” و نوه‌ی “حسین‌خان معین الرعایا” در سال 1301 در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. وی در جوانی به هنر نقاشی و شعر روی آورد و هر دوی این هنرها را در ضمن یکدیگر فرا گرفت. معینی نقش بسیار مؤثری در تاریخ ادبیات و ترانه داشت به گونه‌ای که تعداد ترانه‌های بی‌نظیرش که در میان جامعه ایرانی محبوب شده، به بیش از چند ده ترانه می‌رسد. او از آخرین بازمانده‌های نسل طلایی ترانه‌سرایی بود، نسلی که معینی کرمانشاهی به همراه افرادی دیگر چون بیژن ترقی، رهی معیری، تورج نگهبان، نواب صفا و چندین نمونه دیگر، بخش مهمی از برگ تاریخ ترانه ایران را به نام خود زدند.

آهنگسازان به نامی نظیر همایون خرم، حبیب‌الله بدیعی، علی تجویدی، انوشیروان روحانی، پرویز یاحقی، عماد رام و چندین آهنگساز دیگر، قطعاتی را با استفاده از ترانه‌های ناب معینی کرمانشاهی ساخته‌اند. عجب صبری خدا دارد، رفتم که رفتم، از تو گذشتم، انسان، به یاد کودکی، لوح مخدوش و خواب شیرین از جمله مشهورترین اشعار و ترانه‌های معینی کرمانشاهی هستند.

معینی کرمانشاهی از سال 1387 به دلیل کهولت سن،‌ با بیماری نفس‌تنگی و ناراحتی سینه دست‌وپنجه نرم می‌کرد تا اینکه در روز 26 آبان ماه سال 1394، این شاعر و ترانه‌سرای پیشکسوت در بیمارستان جم ایست قلب کرد و به وفات رسید. پیکر رحیم معینی کرمانشاهی در قبرستان بی‌بی سکینه کرج و در کنار همسرش که 60 سال در کنار او زیسته بود، به خاک سپرده شد.

کلاس آموزش آواز سنتی

احمد محسن‌پور

احمد محسن‌پور آهنگساز، موسیقیدان، نوازنده برجسته کمانچه و سرپرست گروه موسیقی شواش از اساتید موسیقی مازندران است. محسن‌پور متولد یکم اسفند سال 1324 در روستای قادیکلای بزرگ در منطقه قائم‌شهر بود. او در کودکی به کمک پدرش با سازهای “لـله وا” و بعدها با سازهای “نی لبک”، “ویولن” و “کمانچه” آشنا شد. محسن پور چون به طور جدی و پیگیر به موسیقی مازندرانی روی آورد، برای ادامه‌ی کار موسیقی، ساز کمانچه را به دلیل محلی بودنش به عنوان ساز اصلی برگزید.

در شهریورماه سال 1364، احمد محسن پور اولین مرکز آموزش موسیقی و پرورش فرهنگی-هنری را با نام فرهنگ خانه مازندران در ساری بنیان نهاد و در ادامه‌ی فعالیتش، طی سال 1367، گروه موسیقی محلی مازندرانی “شواش” را تشکیل داد که چند آلبوم صوتی و تصویری و کنسرت‌های داخل و خارج از کشور ماحصل تلاش‌های محسن پور با این گروه است. از احمد محسن پور حدود 20 آلبوم صوتی و 6 آلبوم تصویری به یادگار مانده است و 3 اثر منتشر نشده نیز دارد که ممکن است بعدها توسط اطرافیان وی منتشر شود. محسن پور در سالیان دراز فعالیتش، ده‌ها کنسرت بزرگ در ایران و خارج از کشور برگزار کرده است.

این نوازنده چیره‌دست موسیقی مازندران، مدتی را به علت بیماری قلبی و خونی و پاسخ منفی پزشکان در منزلش نگهداری می‌شد که در نهایت صبح روز چهارشنبه 30 دی‌ماه در سن 70 سالگی درگذشت. پیکر احمد محسن پور در امامزاده حمزه چالدشت در بین دو روستای قادیکلا و آهنگرکلای قائم شهر دفن شد.

سیامک رفیعی

سیامک رفیعی نوازنده باسابقه و چیره‌دست ساز گیتار فلامنکو، از موزیسین‌های جوانی بود که در سال جاری به دیار باقی شتافت. او سابقه همکاری با موزیسین‌های زیادی را داشت و در کنسرت‌های متعددی از جمله چند اجرا با سعید شهروز حضور پیدا کرده بود. از سیامک رفیعی آلبوم بی‌کلامی به نام “رقص آتش‌وآب” هم به یادگار مانده است که این اثر از سوی نشر “هم‌آواز آهنگ” منتشر شد و آهنگسازی و تنظیم قطعات توسط خود سیامک رفیعی انجام شده بود. رفیعی پس از مدتی اقامت در خارج کشور، زمستان امسال وارد ایران شده بود که صبح روز چهارشنبه 28 بهمن بر اثر سکته قلبی جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. مراسم تشییع‌جنازه این نوازنده جوان ایرانی، روز یکشنبه دوم اسفند 94 از درب منزل وی در نارمک به مقصد بهشت زهرا در تهران برگزار شد.

شیدا جاهد

شیدا جاهد با نام اصلی امجدالملوک جاهدیان متولد سال 133، خواننده و از بنیان‌گذاران گروه موسیقی “کرشمه” بود که در اغلب آثار خود، با همسرش مسعود جاهد همخوانی می‌کرد. وی در طول سال‌های فعالیت هنری خود، چند آلبوم به صورت همخوانی با همسرش منتشر کرد؛ آلبوم “در فکر تو بودم” با بازخوانی شماری از تصنیف‌های علی‌اکبر شیدا سبب شهرت این گروه شد و آن را به یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های سال تبدیل کرد. “پنجره باز می‌شود” و “کوچه‌های بی‌نشان” نیز آلبوم‌های بعدی این گروه بود.

خانم جاهد در پی تشدید بیماری‌ سرطان چند روزی به کما رفته بود و در بیمارستان لاله بستری شده بود که اواخر یکشنبه شب 9 اسفندماه در این بیمارستان به دیار باقی شتافت. پیکر مرحومه جاهد در آرامگاه بهشت زهرا دفن شد. مسعود جاهد پس از مرگ همسرش علیرغم اعتراض به نادیده گرفته شدن شیدا جاهد در سال‌های واپسین عمرش، وعده انتشار سه آلبوم هم‌خوانی به نام‌های “سرخوشان “، “زلف” و “مجنون” با آهنگ‌سازی و تنظیم او و همخوانی شیدا جاهد را داد.

کلاس آموزش آواز پاپ

منصور نریمان

پدر عود ایران، اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنری‌اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال 1314 در مشهد متولد شد. درش که خود سه‌تار و تار و نی را به خوبی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه‌تار را به او آموخت. سال‌ها بعد نریمان بر ساز عود تسلط یافت و در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. در سال 1341 از او برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد. از همان سال شاگردانی به طور تخصصی به یادگیری عود پرداختند و با زحمات استاد نریمان به بهترین نحو و با تسلط کامل دوره هنرستان را به پایان رساندند و وارد عرصه موسیقی شدند. از آثار این هنرمند می‌توان به کتاب‌های “شیوه بربط نوازی”، “42 قطعه برای عود” و “ردیف موسیقی ایران برای عود” اشاره کرد.

منصور نریمان که مدت زیادی را در پی عارضه ریوی در بیمارستان بهمن تهران بستری بود، شامگاه 23 تیرماه سال 94 دار فانی را وداع گفت. مراسم تشییع پیکر این نوازنده پیشکسوت عود، روز جمعه 26 تیرماه از مقابل تالار وحدت آغاز شد تا پس از این مراسم، پیکر منصور نریمان در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) آرام بگیرد.

حمید موگویی

حمید موگویی متولد 1332، خواننده موسیقی سنتی، نوازنده، مدرس پیانو و گیتار بود. او با ارکستر سمفونیک تهران به‌عنوان سولیست گروه کر فعالیت داشت و با آهنگسازانی مانند فریدون شهبازیان، کامبیز روشن‌روان و بابک بیات در چند اثر همکاری کرد. موگویی در مدت فعالیت‌ هنری‌اش، همکاری‌هایی با فریدون شهبازیان نیز داشت و همچنین وی تیتراژ فیلم سینمایی “مرگ پلنگ” به کارگردانی فریبرز صالح را خوانده بود.

عضو کانون خوانندگان سنتی خانه موسیقی و عضو سابق ارکستر سمفونیک تهران، یکم اردیبهشت سال 1394 به علت ایست قلبی به دیار باقی شتافت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد. مرحوم حمید موگویی از جمله هنرمندانی بود که در مراسم یادبود هنرمندان درگذشته سال 1394 با عنوان “آیین چراغ خاموشی نیست” که چهارشنبه 19 اسفند در مجموعه تماشاخانه‌ی ایرانشهر برگزار شد، یاد او زنده شد.

مجید فرهنگ

فرهنگ مندنی‌ زاده ملقب به “مجید فرهنگ”، 20 فروردین 1324 در محله موگهی شوشتر و در یک خانواده هفت نفره به دنیا آمد. پدر و برادر او تار می‌نواختند و از مشوقان مجید فرهنگ برای ورود به عرصه موسیقی بودند. فرهنگ از نوجوانی به خوانندگی علاقه داشت و از سال 1345 موسیقی می‌خواند. او در سال 1348 به تهران رفت و در آنجا به فعالیت موسیقی خود ادامه داد. نخستین آهنگ فرهنگ “یا بشو رومی رومی یا بشو زنگی زنگ” بود و در ادامه برای چند فیلم سینمایی خوانندگی کرد. “غروب پا??زه” معروف‌ترین ترانه مجید فرهنگ است.

مجید فرهنگ پس از مدت‌ها بیماری، 24 شهریور 94 در یکی از بیمارستان‌های تهران درگذشت. پیکر مرحوم فرهنگ برای خاکسپاری در شهرستان شوشتر، از تهران به استان خوزستان منتقل شد تا این خواننده و نوازنده چیره دست در زادگاه خود آرام بگیرد.

کیومرث صادقی

کیومرث صادقی سال 1360 در شهرستان چگنی در استان لرستان متولد شد. او از سال 84 زیر نظر انجمن موسیقی لرستان خوانندگی را شروع کرد و در سال 87 در کلاس استاد علی دلفان حاضر و بر ردیف‌های دهگانه موسیقی ایرانی تسلط پیدا نمود. در سال 92 تصنیف “هوای لرسو” با آهنگسازی منوچهر رحمتی و شعر عابدین میرزایی و در سال 93 نیر قطعه “عشق تو ای خرموه” با شعر رمضان پرورده و تنظیم منوچهر رحمتی و با صدای کیومرث صادقی ضبط و منتشر گردید. صادقی همچنین چندین اجرای زنده تلویزیونی و رادیویی در صدا و سیمای مرکز لرستان و دیگر شبکه‌های ملی داشت.

عصر روز 15 مرداد سال 1394، کیومرث صادقی خواننده جوان لرستانی در سن 34 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت. مراسم تشیع زنده یاد کیومرث صادقی خواننده جوان لرستانی در روز جمعه 16 مردادماه ساعت 9 صبح در غسالخانه صالحین خرم‌آباد به سمت سراب دوره چگنی برگزار شد. روز 19 اسفند ماه و با حضور دکتر محمد قالیباف، در مراسم “آیین چراغ خاموشی نیست”، از آثار مرحوم کیومرث صادقی تجلیل و یاد و زنده نگاه داشته شد.

سهراب عیسی‌پور

سهراب عیسی پور از بهترین سرنانوازان ایران محسوب می‌شد و علاوه بر نوازندگی سرنا در حوزه‌های کرنانوازی، نی محلی و نی انبان هم تخصص ویژه ای داشت. عیسی‌پور پنجشنبه شب 24 دی ماه سال 94 به همراه فرزندش در مسیر خواجو شهر به سیرجان در اثر تصادف درگذشتند. پسرش جابر عیسی‌پور نیز از نقاره نوازان برجسته منطقه سیرجان بود که همراه با پدرش در جشنواره‌های مختلف موسیقی نواحی جوایز زیادی را نصیب خود کرده‌اند. مراسم خاکسپاری این دو هنرمند در منطقه امیرآبادشول شهرستان سیرجان انجام گرفت تا این پدر و پسر هنرمند، در زادگاه خود به خاک سپرده شود. فؤاد توحیدی پژوهشگر موسیقی نواحی کرمان درباره وفات سهراب عیسی پور می‌گوید:” ضایعه درگذشت وی و پسرش یکی از بدترین اتفاقاتی است که طی سال‌های اخیر در موسیقی نواحی ایران و منطقه کرمان افتاده چرا که بعید می دانم جایگزینی به توانمندی این هنرمند بتوان پیدا کرد.”

احمد سیگارچی

احمد سیگارچی متولد 1322 در شهر صومعه سرا واقع در استان گیلان بود. سیگارچی اولین نوازنده عود در گیلان بود و نواختن این ساز را ظرف مدت سه ماه در بندرعباس یاد گرفت و سپس به رشت بازگشت و به رادیو گیلان پیوست. از سال 46، با ادامه تحصیلات آکادمیک، فعالیت هنری او در تهران و رادیو تلویزیون گیلان گسترش یافت که در این اثنا با هنرمندانی ملی و محلی مثل فریدون پوررضا، فرامرز زریوند، علی زیباکنار، سعید تحویلداری و محمد عذرخواه همکاری داشت.

از احمد سیگارچی حدود بیست آهنگ برجای مانده که درخشان‌ترین انها، “گالپوشی خانه” است که با شعری از شاعر پر آوازه گیلان، شیون فومنی و صدای فریدون پوررضا خوانده شد.

احمد سیگارچی صومعه سرایی نوازنده چیره دست ستنور و عود، عصر روز دوم مرداد ماه سال 94، در منزل مسکونی خود واقع در محله معلولین شهر رشت از دنیا رفت. پیکر زنده یاد سیگارچی صومعه سرایی در قطعه هنرمندان آرامستان تازه آباد به خاک سپرده شد.

هنر والای موسیقی ریشه در فرهنگ هویت ملی ما دارد که بخش عمده‌ای از آن درادوار تاریخی حفظ و نگهداری می‌شود و طبیعتاً با شعرهای عرفانی و فلسفی که برگرفته از بزرگان ما است ارتباط و وابستگی دارند پس بنابراین نمی‌توان هیچ گونه ایرادی به آن گرفت اما متأسفانه عملاً می‌بینیم تنها چیزی که از صدا و سیما پخش نمی‌شود این نوع موسیقی است.موسیقی می‌تواند راهکاری برای شناساندن ادبیات و فرهنگ موسیقایی ما باشد اما در قبال آن موسیقی بی‌هویت با عنوان موسیقی رسانه پخش می‌شود. البته ناگفته نماند یک تعداد از موسیقی‌هایی که از رسانه ملی پخش می‌شود مناسبتی است و آداب و عادات فرهنگی ما را معرفی می‌کند اما باید دید «رسالت هنر» چیست!، که به اعتقاد من رسالت این هنر که جهانشمول هم می‌تواند باشد اعتلای انسانیت است.

آموزشگاه موسیقی

یعنی با ایجاد یک آموزشگاه هنری می توان مانع چندین بزهکاری بود. پیش از آنکه آقای معلم ریاست دفتر موسیقی سازمان صدا و سیما را برعهده بگیرند من به اتفاق آقایان دکتر سریر، دکترشاهین فرهت ومجید انتظامی به عنوان اعضای شورای عالی موسیقی صدا و سیما در سازمان همکاری می‌کردیم و به عنوان وظیفه، سعی در جهت اعتلای موسیقی داشتیم که متأسفانه این شورا را به بهانه کمبود بودجه تعطیل کردند. یک جامعه بواسطه فرهنگش معرفی می‌شود اما متأسفانه آنچه مد نظرصداو سیما نیست فرهنگسازی برای موسیقی ردیف دستگاهی و اصیل ایرانی است. ما از صدا و سیما انتظار داریم نه تنها یک شبکه بلکه شبکه‌های دیگری را درجهت شناساندن، اجرا و آسیب شناسی هنرها راه‌اندازی کنند اماچنین چیزی هیچگاه وجود نداشته و درواقع می‌توان گفت اگر موسیقی را از صدا و سیما بگیرند عملاً کمیت آن لنگ خواهد بود. اخبار و دیگربرنامه‌های رسانه باموسیقی همراه است اما نباید از این هنر به عنوان درز گیر و بتونه استفاده کرد.

مینا آتشی: بر خلاف تصور عموم جامعه که گمان می‌کنند، موزیسین‌های کشور در رفاه مالی قرار دارند اما در حقیقت بسیاری از آن‌ها برای اجرایی کردن ایده‌های موسیقایی خود با محدودیت‌های مالی مواجه هستند.

یکی از بحث‌های مهم و دامنه‌دار در عرصه موسیقی راجع به اقتصاد این هنر است که تأثیر بسیاری می‌تواند روی سطح کیفی موسیقی نیز بگذارد. این‌که هنر شغل است یا نه، سال‌هاست محل بحث است و بسیاری از هنرمندان آراء متفاوت خود را در این زمینه ارائه کرده‌اند اما یقیناً همه هنرمندان متفق‌القول هستند که هیچ هنری بدون چرخه اقتصاد پایدار نمی‌ماند.

"موسیقی شغل نیست، عشق است". حتماً این جمله را از زبان بسیاری از موزیسین‌های کشور شنیده‌اید. هر کسی هم که این جمله را ‌می‌گوید، اطمینان کنید که به آن باور دارد چون آدم‌هایی برای کسب درآمد می‌توانند راه‌های سریع‌تر و بهتری را به جای فعالیت در عرصه موسیقی انتخاب کنند. هر موزیسینی که وارد این حرفه می‌شود، از آینده مسیر خود مطمئن نیست و اصلاً نمی‌داند که می‌تواند در این حرفه موفق شود و کسب درآمد کند یا نه. بنابراین در وهله اول این عشق است که موزیسین را به سمت دنیای پر رمز و راز موسیقی می‌کشاند و انگیزه اقتصادی، آخرین اولویت موزیسین‌های عاشق است؛ ولیکن این هنر برای بقای خود به اقتصاد نیاز دارد و اقتصاد را نمی‌شود از موسیقی جدا دانست.

آموزشگاه موسیقی

تصور عموم مردم نسبت به هنرمندان و به خصوص فعالان حوزه موسیقی این است که همه آن‌ها از درآمد و امکانات بسیار بالایی برخوردارند و هیچ‌وقت در مضیقه اقتصادی قرار نمی‌گیرند اما شاید واقعیت اتفاق بسیار متفاوت از تصور جامعه است. این تصور ممکن است در خصوص تعدادی از آن‌ها درست باشد ولی وقتی پای سخنان اکثریت موزیسین‌های ایرانی بنشینید، متوجه می‌شوید که وضعیت اقتصاد موسیقی چندان مناسب نیست و اکثریت موزیسین‌ها به سختی از این هنر ارتزاق می‌کنند.

شاید نگاه عموم جامعه بیشتر به خوانندگان و گروه‌هایی است که در سالن میلاد، برج میلاد و تالار وحدت کنسرت می‌گذارند اما واقعیت این است که همه موسیقی ایران به این خوانندگان و گروه‌ها خلاصه نمی‌شود. تعداد گروه‌ها و خوانندگانی که توانایی پر کردن سالن‌های بزرگ شهر تهران را دارند، در مقابل تعداد کل فعالان حوزه موسیقی ناچیز است و همه این‌ها را نباید به یک چشم دید. باید این‌طور فکر کرد که اگر بعضی از خوانندگان در طول یک ماه چند سانس اجرا را در سالن میلاد روی صحنه می‌برند، خوانندگان، گروه‌ها و ارکسترهایی هم وجود دارند که در طول سال فقط دو-سه مرتبه فرصت اجرا پیدا می‌کنند و بعضی از آن‌ها نه تنها از اجرای‌شان به درآمد آنچنانی نمی‌رسند، بلکه از جیب خودشان هزینه می‌کنند تا بتوانند روی صحنه بروند و موسیقی بنوازند.

این روزها ضبط یک قطعه ساده موسیقی در استودیوها نیازمند هزینه میلیونی است و اگر موزیسین‌های دغدغه‌مند بخواهند یک اثر موسیقایی ارکسترال ضبط کنند، این هزینه حتی تا چند میلیون نیز افزایش پیدا می‌کند. ضبط یک آلبوم هم از 5 تا 100 میلیون تومان می‌تواند هزینه بردارد و به این‌ها باید هزینه‌های جانبی را نیز اضافه کرد. در بازار فعلی موسیقی ایران فقط چند خواننده و گروه مشخص هستند که می‌توانند پیش از تولید آلبوم با تهیه‌کنندگان و اسپانسرها قرارداد ببندند و هزینه تهیه آلبوم را از تهیه‌کننده و اسپانسر بگیرند. فروش آلبوم این موزیسین‌ها تضمین شده است و به همین خاطر آن‌ها دغدغه مالی برای انتشار آلبوم‌شان ندارد. اما مگر تعداد چنین موزیسین‌هایی چند نفر است و چند درصد از سهم بازار موسیقی را به خود اختصاص می‌دهند؟ بقیه موزیسین‌های کشور به سختی تهیه‌کننده پیدا می‌کنند و درآمد ناشی از انتشار آلبوم‌شان هم نمی‌تواند هزینه تولید آلبوم را پوشش بدهد. در مورد کنسرت هم همین اتفاق می‌افتد و بسیاری از موزیسین‌هایی که موسیقی خاص تولید و اجرا می‌کنند، کمترین سودی از برگزاری یک کنسرت به دست نمی‌آورند و همه درآمد آن‌ها هزینه اجاره سالن و تبلیغات می‌شود.

کلاس آموزش آواز کلاسیک

در میان فعالان حوزه موسیقی، وضعیت اقتصاد و درآمد ترانه‌سرایان و نوازندگان به مراتب از وضعیت خوانندگان، آهنگسازها و تنظیم‌کننده‌ها نامناسب‌تر است. قیمت ترانه‌ها مابین 200 هزار تومان تا 5-6 میلیون تومان است اما فقط برخی از ترانه‌سرایان و ترانه‌های مطرح آن‌ها به قیمت‌های بالا فروش می‌رود و قیمت بقیه ترانه‌ها به مراتب‌ پایین‌تر است. یک ترانه‌سرا حتی اگر در طول سال 10-15 ترانه خود را هم به آهنگسازها و خوانندگان بسپارد، باز هم در طول یک سال درآمد قابل توجهی به دست نمی‌آورد و روی این کار به عنوان منبع ارتزاق نمی‌تواند حساب کند.

وضعیت نوازندگان کشور هم به همین شکل است. نوازندگانی که در ارکسترهای سمفونیک و فیلارمونیک نوازندگی می‌کنند، ماهانه یک حقوق ثابت می‌گیرند که این حقوق کفاف بسیاری از مخارج آن‌ها را نمی‌دهد و حتی نمی‌تواند هزینه ابتیاع یک ساز با کیفیت را هم پوشش بدهد. مشکل دیگری که بسیاری از نوازندگان مطرح ارکسترهای کشور دارند این است که آن‌ها به محض این‌که در یک اثر استودیویی پاپ نوازندگی می‌کنند، مورد هجمه فعالان حوزه موسیقی کلاسیک قرار می‌گیرند و از طرفی، نوازندگان برخی از گروه‌ها اجازه نوازندگی در گروه‌های دیگر هم ندارند. این محدودیت‌ها باعث می‌شود نوازندگان ایرانی نتوانند به خوبی از موسیقی ارتزاق کنند.

موسیقی از معدود هنرهایی است که روی پای خودش ایستاده و بدون کمک دولت به کار خودش ادامه می‌دهد. در تولید یک آلبوم موسیقی یا برگزاری یک کنسرت، نه تنها هیچ سوبسیدی از سوی دولت‌ به گروه‌های اجراکننده داده نمی‌شود، بلکه این گروه‌ها لزوماً باید هزینه هنگفتی را برای مالیات و اجاره سالن‌های دولتی بپردازند. این وضعیت شاید برای برخی از موزیسین‌ها چیزی را تغییر ندهد اما قطعاً گروه‌هایی که موسیقی خاص تولید می‌کنند را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

بسیاری از موسیقی‌ها از جمله موسیقی‌های کلاسیک و سمفونیک و یا موسیقی‌های بومی نیازمند حمایت‌های دولتی هستند چون این موسیقی‌ها به خودی خود نمی‌تواند از پس مخارج‌شان بر بیایند اما در ایران شرایط برای همه یکسان است و به همان اندازه از یک گروه موسیقی نواحی و کلاسیک هزینه اجازه سالن گرفته می‌شود که از خوانندگان پر فروش پاپ نیز گرفته می‌شود، در حالی‌که وضعیت درآمدزایی این دو با یکدیگر قابل قیاس نیست. تفاوت درآمدزایی گروه‌های موسیقی پاپ با گروه‌های موسیقی کلاسیک و بومی و یا گروه‌هایی که موسیقی خاص تولید می‌کنند نشان می‌دهد که لازم است دولت به برخی از این گروه‌ها کمک‌های بیشتری کند. بهترین کمکی که دولت می‌تواند به این گروه‌ها انجام بدهد هم این است که مالیات و هزینه کمتری از آن‌ها برای اجاره سالن‌های دولتی بگیرد تا این‌ گروه‌ها بتوانند راحت‌تر به روی صحنه بروند.

مشکلی که در حوزه موسیقی وجود دارد و باعث می‌شود به جز عده‌ای اقلیت پرفروش، سایر فعالان این حوزه دچار مشکلات مالی شوند این است که هنر موسیقی به عنوان یک شغل به حساب نمی‌آید. در شرایط فعلی که به خاطر پیشرفت تکنولوژی و فراگیر شدن دنیای اینترنت، در بازار موسیقی ایران نقض کپی رایت صورت می‌گیرد، لازم است هنر موسیقی و بسیاری دیگر از مشاغل هنری به عنوان شغل هنری معرفی شوند و تعریف مشخصی در قانون درباره این حیطه‌های هنری ایجاد شود. تا زمانی که وزارت کار و امور اجتماعی یک موزیسین را به عنوان یک آدم شاغل در نظر نگیرند، طبیعی است که هنرمندان فعال در حوزه موسیقی نتوانند از این حرفه ارتزاق کنند و به سراغ مشاغل دوم بروند.

در سال‌های اخیر بسیاری از موزیسین‌های کشور از این مسأله که درگیر شغل دوم شده‌اند، گلایه می‌کنند و خیلی‌ها هم دچار این وضعیت هستند اما دوست ندارند آن را بیان کنند. طبیعتاً هیچکس دوست ندارد یک هنرمند را مشغول انجام حرفه‌های دیگر ببیند و همه می‌خواهند هنرمندان در وجهه هنری خودشان باقی بمانند. شاید اگر در وزارت کار و امور اجتماعی، خوانندگی، آهنگسازی، ترانه‌سرایی و تنظیم موسیقی به عنوان مشاغل هنری تعریف شوند و وضعیت ارتزاق هنرمندان حوزه موسیقی مشخص شود، این افراد با فراغ بال بیشتری دست به خلق هنری بزنند و موسیقی کشور با پیشرفت بیشتری مواجه شود اما صد حیف که فعلاً به جز برخی از موزیسین‌ها که در اقلیت هستند، مابقی این هنرمندان برای آن‌که تفکرات و ایده‌های موسیقایی خود را به منصه ظهور و بروز برسانند، با محدودیت‌های مالی مواجهند و بسیاری از آن‌ها از این اتفاق دچار سرخوردگی شده و موسیقی را کنار گذاشته‌اند.

باغ و تالار عروسی  

امکانات مناسب پذیرایی خدمات مجالس باغ تالار شامل این 9 مورد میباشد

1. نورپردازی مناسب و زیبا
2. داشتن پارکینگ عمومی
3. داشتن جایگاه زیبا برای عروس و داماد
4. سرویس دهی منظم و دقیق
5. داشتن اتاق پرو لباس بزرگ برای خانم ها
6. داشتن فضا با اندازه مناسب برای رقصیدن
7. اتاق عقد تمیز و به روز
8. دی جی که با اهنگای روز و مناسب مجلس رو شاد نگه داره
9. موقعیت و دسترسی شهری تالار پذیرایی

 

تالار محل برگزاری جشن عروسی شما می بایست از نظر موقعیت جغرافیایی و دسترسی شهری ، وضعیت مناسبی داشته باشد.

شاید مهمترین موضوع در انتخاب باغ تالار عروسی همین باشد.

چرا که مهمانان شما می بایست این مسیر را طی کنند و چنانچه دسترسی به محل برگزاری عروسی شما بنا به دلایلی مثل : ترافیک و یا واقع شدن در خارج از شهر ، مشکل باشد باعث کلافه شدن و خستگی مهمانان شما خواهد شد.

از طرفی سعی کنید تالار یا باغ محل برگزاری عروسی را در نزدیکی آرایشگاه عروس و آتلیه عکاسی خود انتخاب کنید

چرا که خود شما هم می بایست این مسیر را طی کنید و چنانچه این اماکن دور از هم باشند، دیر در جشن خود حاضر خواهید شد.

هیچ چیز بد تر از این نیست که عروس و داماد موقع شام به جشن خود برسند.

ظرفیت سالن پذیرایی باغ تالارعروسی

وسعت تالار یا باغ محل برگزاری جشن عروسی شما ارتباط مستقیم با تعداد مهمانان شما دارد.

اگر تعداد مهمانان شما کم هستند ، سالن بزرگ و وسیع برای برگزاری عروسی شما مناسب نیست

چرا که مهمانان شما در آن پراکنده می شوند و عروسی شما خلوت و سرد به نظر می رسد.

بنابراین در صورتی که تعداد مهمانان شما کم هستند ، یک سالن کوچکتر را برای پذیرایی در نظر بگیرید.

در ضمن درهر صورت ، از مسئول تالار یا باغ سوال کنید که در صورت لزوم آیا صندلی اضافه برای پذیرایی دارند یا خیر؟

 

سقف سالن پذیرایی

سقف سالن یا تالار پذیرایی باید بلند باشد .

سالن های با سقف کوتاه دلگیر هستند و مهمانان احساس خفگی خواهند کرد.

سقف تالار از نکاتی است که حتما باید در هنگام انتخاب تالار محل برگزاری عروسی ، به آن دقت کنید.

 

بهترین خدمات مجالس

پارکینگ باغ تالار پذیرایی

پارکینگ یکی از مهمترین امکاناتی است که باید به آن توجه کنید.

تالار پذیرایی یا باغی که جشن عروسی خود را در آن برگزار می کنید حتما باید مجهز به پارکینگ برای اتومبیل ها باشد.

قطعا بیشتر مهمانان شما با اتومبیل شخصی خود به عروسی شما می آیند

و علاقه ندارند مدت زیادی را در خیابان های اطراف به دنبال جای پارک بگردند و در نهایت نگران امنیت اتومبیل خود باشند.

خصوصا اگر ساکن شهرهای بزرگ و شلوغی مثل تهران هستید حتما به این ویژگی توجه کنید.

 

روکش صندلی ها و رومیزی های باغ تالار

در هنگام انتخاب تالار یا باغ عروسی ، به رنگ و جنس روکش ها و رومیزی ها توجه کنید.

در ضمن حتما به مدیر تالار تاکید کنید که برای مهمانی شما ، روکش ها و رومیزی ها می بایست تمیز باشند

و حتی الامکان روز قبل شسته شده باشند و روی این موضوع پافشاری کنید تا متوجه حساسیت شما بشوند.

در غیر این صورت ممکن است در روز عروسی شما ، برخی از مهمانان شاهد روکش های صندلی و رومیزی هایی باشند

که با انواع و اقسام نوشیدنی ها ، لک شده اند.

 

میز شام عروس و داماد

معمولا تالارهای پذیرایی ، یک میز جداگانه را برای صرف شام عروس و داماد در نظر می گیرند و آن را با گل و شمع و … تزئین می کنند.

برخی از تالارها هزینه این میز را جداگانه محاسبه می کنند و برخی نیز بعنوان هدیه آن را در نظر می گیرند.

به طور کلی اگر از نظر هزینه مشکلی نداشته باشید ، ایده خوبی است و می تواند شکلی رمانتیک به مجلس شما بدهد.

ضمن اینکه در عکس و فیلم عروسی شما نیز ماندگار خواهد شد.

 

سرویسهای بهداشتی و سایر امکانات تالار

سرویسهای بهداشتی را فراموش نکنید.

خصوصا اگر عروسی شما در فصل های سرد سال برگزار می شود حتما بررسی کنید

که سرویسهای بهداشتی به اندازه کافی وجود داشته باشند و در عین حال تمیز و بهداشتی هم باشند.

علاوه بر این محل سرویس ها و مسافت آنها تا محل جشن هم خیلی مهم است.

امکانات دیگری مثل اتاق بازی بچه ها ، رختکن های زنانه و … نیز از نکاتی هستند که می بایست به آنها توجه کنید.

 

هزینه های باغ تالار

برای خودتان بودجه تعیین کنید و به آن پایبند باشید. هزینه های تالار عروسی به طور معمول شامل :

” هزینه ورودی ” که یک رقم ثابت بدون در نظر گرفتن تعداد مهمانان است

” هزینه غذا و پذیرایی ” که معمولا به ازای هر نفر محاسبه می شود و بستگی به تعداد مهمانان ، انواع غذا ، نوشیدنی ، پیش غذا و … دارد

” هزینه گروه موزیک و سرگرمی ” در این مورد عرف این است که حتی در صورت استفاده نکردن از گروه موزیک تالار نیز از شما اخذ خواهد شد.

” هزینه خدمات ” که معمولا درصدی از مجموع هزینه هاست که به کل هزینه ها اضافه می شود

” هزینه مالیات برارزش افزوده و عوارض ” که طبق قانون پرداخت آن بر عهده شماست

” هزینه تزئینات ” مثل : بادکنک آرایی ، گل آرایی و … که در صورت عدم تمایل شما ، حذف می شوند

هزینه برنامه هایی مثل : آتش بازی ، اسب سواری ، کالسکه سواری و … که معمولا انتخابی هستند و در صورت عدم تمایل شما از برنامه حذف می شوند

معمولا محاسبه هزینه ها به این صورت است که در هنگام عقد قرارداد ، بخشی از هزینه ها را بعنوان بیعانه پرداخت و تاریخ را رزور می کنید.

حدود یک هفته قبل از مراسم، دو سوم هزینه ها را پرداخت می کنید و شب عروسی ،

وقتی مطمئن شدید که همه چیز مرتب است و مشکلی در ارایه خدمات نیست ، تسویه حساب نهایی را انجام می دهید.

 

تست غذا و کیفیت پذیرایی باغ تالار

متداول است که بعد از انتخاب تالار و باغ عروسی ، قبل از عقد قرارداد ، کیفیت غذا و پذیرایی توسط مشتری تست می شود.

معمولا مشتری یک شب به صورت سرزده به تالار یا باغ رفته و بعد از ملاقات با مدیر تالار تقاضای تست غذا و مشاهده نوع سرویس دهی را می کند.

امکان مشاهده نحوه سرویس دهی مهمانداران ، برخورد آنها با مهمانان ، نوع لباس آنها ، کیفیت ظروف پذیرایی و …

از نزدیک ، به شما کمک خواهد کرد که تصمیم نهایی خود را راحت تر بگیرید.

 

سرکشی و بررسی نهایی تالار

حتما روز قبل از مراسم ، به تالار پذیرایی یا باغ عروسی خود سر بزنید تا اطمینان حاصل کنید که همه چیز مرتب است.

تمیزی روکش های صندلی و رومیزی ها ، تعداد صندلی ها ، نور پردازی ، تزئینات و خلاصه همه چیز را بررسی کنید.

این سرکشی و حساسیت شما ، به مدیریت تالار نیز ثابت می کند که شما نسبت به همه چیز حساس هستید

و در جهت جلب رضایت شما تلاش خواهد کرد.

برچسب ها: باغ تالار عروسی باغ عروسی بهترین خدمات مجالس در تهران بهترین خدمات مجالس عروسی بهترین خدمات مجالس عروسی در تهران تشریفات عروسی تشریفات مراسم عروسی جشن عروسی خدمات تشریفات خدمات جشن خدمات عروسی خدمات عروسی در تهران خدمات مجالس خدمات مجالس عروسی در تهران عروس و داماد کترینگ عروسی